Krwiak to nic innego jak wylew krwi na zewnątrz naczyń krwionośnych. Może pojawić się w wyniku urazu, uderzenia czy podczas zabiegu. Często mylony jest z siniakiem, a tymczasem może być znacznie groźniejszy i powstawać nie tylko pod skórą, ale też na organach. Jak poradzić sobie z jego dolegliwościami?

Krwiaki powstają, gdy naczynie z różnych przyczyn zostanie uszkodzone i nastąpi wyciek krwi do tkanek. Z czasem krew ta zmienia się w zakrzepy. Krwiaki powstają, kiedy naczynia są słabe lub kruche.

Jak objawiają się krwiaki?

Krwiak daje o sobie znać w różny sposób w zależności od jego wielkości i lokalizacji, w której się znajduje. Na pewno powstaje stan zapalny oraz obrzęk, a co za tym idzie zaczerwienienie i ból. Krwiak powierzchowny skóry, tkanek miękkich, mięśni najczęściej jest w stanie wyleczyć się samoistnie z biegiem czasu. Konsystencja skrzepu krwi stopniowo staje się bardziej gąbczasta i miękka, a jego kolor zmienia się z fioletowo-niebieskiego na żółto–brązowy. Najczęstszym powikłaniem wszystkich krwiaków jest zakażenie bakteriami. Jednym z bardziej niebezpiecznych jest krwiak w ranie pooperacyjnej.

Jak leczyć krwiaki?

Gdy pacjent ma skłonności do krwiaków, np. w wyniku zaburzeń krzepliwości krwi, konieczna jest wizyta u lekarza w celu zbadania go i zastosowania właściwego leczenia. Podobnie, gdy krwiak powstał na skutek silnego urazu lub jego umiejscowienie jest problematyczne. Krwiaki skóry i tkanek miękkich często są diagnozowane przez dotyk samego chorego. Gdy pacjent wykazuje objawy krwawienia wewnętrznego, np. powstały krwiak w ranie pooperacyjnej, lekarz decyduje o wykonaniu badania odpowiedniego do umiejscowienia krwiaka. Ze względu na to, że powstanie krwiaka wiąże się ze stanem zapalnym, do leczenia stosowane mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne. Wewnątrzczaszkowe, zewnątrzoponowe, podtwardówkowe i śródmózgowe krwiaki wymagają interwencji neurochirurgicznej.